میراث طبیعی كشور زیر چرخ های لودر می رود
به نام توسعه، به كام میگو !
فراجا: به اسم پرورش میگو، محوطه ی طبیعی دیّر در حریم «جنگل حرا» زیر چرخ های لودر می رود؛ اتفاقی كه دست كم از دو سه سال قبل توسط سرمایه گذاران مختلف در ناحیه ی تاریخی و طبیعی «شهر خورشید» و «دیر» در حال رخ دادن است، اما هیچ اهرم اجرائی تا كنون جلوی آن ها را نگرفته است.
به گزارش فراجا به نقل از ایسنا، شرقی ترین بخش شهر دَیِر و در نزدیگی جنگل های حرا، فضایی بیابانی مانند و حدودا بدون پوشش گیاهی وجود دارد، كه هراز چندگاهی سرمایه گذاران بخش خصوصی با چشم طمع، به آن ها نگاه می كنند و گاهی اوقات آن قدر این طمع قلقلك شان می دهد كه با هر زَر و زوری مجوز فعالیت در ان فضا را كه امكان رشد و تقویت پوشش گیاهی همچون گسترش جنگل های حرا را دارد، از ان خود می كنند.
اكنون هم لودرهای یك سرمایه گذار شخصی كه قصد پرورش نوع خاصی از میگو را دارد، پس از چند سال دوندگی مجوز كار گرفته و حالا لودرهایش برای تسطیح منطقه كه حتی شهرداری آن را به چشم یك منطقه نمونه گردشگری دیده بود، فعالیت می نمایند.
اكبر شریفی، یك فعال مدنی شهرستان دیر در استان بوشهر در این زمینه به ایسنا می گوید: بخش شرقی جنگل حرا كه امروز در تنها قسمت ساحل باقی مانده شهر دَیِر فضایی بكر و حدودا بدون درخت است، كه تا امروز هیچ ساخت و سازی در آن انجام نشده و حدودا حالت تالاب دارد و حتی از آن بعنوان چشم انداز توسعه منطقه توریستی یاد می كنند.
او با بیان این كه به نظر می آید این محیط برای پرورش میگو فضای مناسبی هم هست، تاكید می كند: یك پرروش دهنده میگو، چند سال پیش درخواست اشغال این فضا را با هدف پرورش نوع خاصی از میگو داد كه محیط زیست استان با آن درخواست مخالفت كرد و مجوزی برایش صادر نشد، چون در محدوده جنگل حرا قرار دارد.
وی با تاكید بر این كه اغلب فضاهای ساحلی دَیِر در طول چند سال قبل به شركت های خصوصی واگذار شده، ادامه می دهد: تنها منطقه ی باقی مانده برای منطقه گردشگری همین نقطه بود، ازاین رو برای اولین بار درخواست آن سرمایه گذار را رد كرده بودند، اما به نظر می آید این دفعه به هر طریقی كه بوده، توانسته كار خویش را آغاز كند.
شریفی با تاكید بر این كه این منطقه از نظر مدیریت شهری منطقه یك محوطه ی طبیعی با جنبه ی توریستی است، می افزاید: آن فضا را بعنوان یك منطقه گردشگری تعریف كرده بودند، شهرداری در طرح تفضیلی این بخش را بعنوان یك منطقه توریستی تعریف كرده بود. حتی انجمن های محیط زیست و میراث فرهنگی هم با عنایت به این كه بستر خاك در منطقه به گونه ای است كه امكان توسعه ی جنگل در آن وجود دارد، هر سال نهال در ان منطقه می كاشتند.
براساس اسناد موجود اولین درخواست برای ساخت این مركز پرورش میگو در سال ۹۲ مطرح گردیده است كه كارشناسان محیط زیست استان و شهرستان هم بعد از بررسی منطقه، با این طرح مخالفت می كنند، حتی در بازدید كارشناسان محیط زیست شهرستان و استان با این طرح مخالفت و اخطار به تجاوز در حریم دریا داده می شود اما اداره منابع طبیعی كه از سال ۹۴ به بعد متولی منطقه مورد نظر است در استعلام نامه مخالفت محیط زیست تائید می كند كه پروژه در حریم دریا نیست!
مدیرعامل یك انجمن مردم نهاد هم در مدتی پیش در گفت وگو با رسانه ای منطقه ای، اعلام نموده است: «كسی با احداث سایت مشكلی ندارد، اما با حضور آن در این منطقه مخالف هستیم و طی نامه نگاری های بسیار منطقه دیگری برای این سایت پیشنهاد شده كه برای خود سرمایه گذار و تسهیل در روند طرح هم بهتر است اما اصرار بر احداث سایت در جوار حراها خود حكایت دیگری است. مشكل ما ارزیابی های محیط زیستی و رد شدن لوله ها از وسط حراهاست. با طرح مورد نظر آب به حراها نمی رسد و شاهراه آب اصلی بسته می گردد. مخالفت ما با مشكل اكوسیستمی طرح است.»
با مطرح شدن این صحبت، به نظر می آید در صورت اجرائی شدن پروژه پرورش میگو، جنگل های حرا بعنوان یكی از منابع طبیعی این منطقه به مرور از بین می رود.
پوشش گیاهی جنگل های حرا
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب