مدیركل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گیلان:
برای تغییر کاربری بناهای تاریخی از مالکان شان حمایت می کنیم
به گزارش فراجا، از گیلان آیین نکوداشت روز جهانی بناها و محوطه های تاریخی گیلان در کاروانسرای عباسی برگزار گردید.
این آیین امروز (اول اردیبهشت ماه) با حضور اساتید و اعضای هیأت های علمی دانشگاه ها و دانشجویان رشته های معماری، مرمت، دیرینه شناسی و سایر حوزه های وابسته به میراث فرهنگی کشور از جانب معاونت میراث فرهنگی و واحد پژوهش اداره کل میراث فرهنگی استان گیلان در کاروانسرای عباسی رشت برگزار شد.
ولی جهانی، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گیلان اظهار کرد: در گیلان بیشتر از ۵۲۰۰ اثر تاریخی شناخته شده که ۱۲۶۱ مورد از این تعداد در لیست آثار ملی ثبت شده است. محوطه ها و بناهای تاریخی استان بعنوان یکی از توانمندی های گردشگری این سرزمین هر بار بیشتر مورد اقبال گردشگران قرار می گیرد.
وی از مالکان بناهای تاریخی استان خواست برای مرمت این خانه ها همراه باشند و اظهار داشت: طبق پیگیری امور در ارتباط با ماده ۹۸ برنامه ششم توسعه، بناهای تاریخی استان برای تبدیل به جاذبه های گردشگری به بخش خصوصی واگذار می شود و این اداره کل از همه مالکانی که دارای بنای تاریخی هستند و قصد تغییر کاربری در جهت توسعه گردشگری دارند، حمایت می کند.
او بیان نمود: این استان دارای توانمندی ها و قابلیت های گردشگری و تاریخی فراوانی است که توانسته این خطه را به یکی از قطب های گردشگری کشور تبدیل کند.
جهانی تصریح کرد: ترمیم و بازسازی بناهای تاریخی گیلان در اولویت برنامه های اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان قرار دارد.
محمدرضا امیری نژاد، معاون میراث فرهنگی استان گیلان اظهار کرد: حفظ و صیانت از بناها و محوطه های تاریخی وظیفه همگانی است و در سالهای اخیر، اقدامات خوبی برای ساماندهی بناهای تاریخی توسط مالکان خصوصی انجام شده است.
وی ایجاد تشکلی به نام «جامعه مالکان و بهره برداران بناهای تاریخی» را خواهان شد تا ساماندهی امور بیشتر از پیش شتاب گیرد.
امیری نژاد اظهار نمود: امیدوارم با مساعدت و همراهی مردم و مالکان بناهای تاریخی، حفظ و احیای بناها در دستور کار قرار گیرد و امانت گذشتگان سالم به آیندگان تحویل داده شود.
مهسا دلشاد، عضو هیأت علمی و رئیس مرکز تحقیقات و مطالعات بافت های تاریخی دانشگاه لاهیجان هم اظهار داشت: بافت های تاریخی شهرها آثار گران بهایی هستند که مبین فرهنگ، اصول معماری و شهرسازی و به صورت کلی ایدئولوژی حاکم بر ادوار مختلف است، اما بافت قدیمی شهرها معمولا دارای کاربری هایی مانند حمام های عمومی، کاروانسراها و... بوده است که امروزه کاربردی ندارند و در متن شهر به صورت خاموش به حیات خویش ادامه می دهند، چونکه نیازهای جامعه معاصر تفاوت زیادی کرده و در تناسب این تغییر در نیازها، فعالیت ها و کالبد و فرم شهرها تغییر یافته است. ازاین رو میتوان با تغییراتی در کالبد این مجموعه ها و تزریق فعالیتهای جدید و متناسب با نیازهای امروزه مردم این فضاها را باردیگر به سیستم فعال و پویای شهر برگرداند.
وی افزود: با گسترش نظریات در رابطه با شیوه مداخله در بافت تاریخی، تمرکز ویژه بر کالبد بوده که خود امری ضروری می باشد، اما کافی و ضامن تداوم حیات یک بنای تاریخی نیست. غفلت از ابعاد اجتماعی، رفتاری و فرهنگی فضا سبب بی جان شدن بافت تاریخی شده و آنرا در بهترین حالت، تبدیل به موزه کرده که در آن، جریان رفتاری ویژه ای رخ نمی دهد. بر این اساس تلاش اینست که علاوه بر احیای بافت تاریخی و ارتقای کیفیت پاسخ دهی بتوان فرهنگ و پیشینه شهر و یک منطقه را بازشناساند و رنگ و بویی از جنس حضور، زندگی و حیات به بافت داد.
او بیان نمود: امروزه توجه به مسأله گردشگری از مباحث مهم در بیشتر شهر های جهان همچون شهر های ایران است. جذب توریست صرفا به علت وجود آثار با ارزش و تاریخی در شهرها اتفاق نمی افتد، بلکه استفاده متناسب از این آثار و نشان دادن ارزش های نهفته آنها بعد دیگری از مسأله گردشگری را پیش روی متخصصان در این حوزه قرار می دهد. بی توجهی به قابلیت های چند بعدی کالبدی، کارکردی و معنایی و داشتن نگاه صرفا موزه ای نسبت به آثار پرارزش سبب شده که این آثار روز به روز فرسوده تر شوند و روزی از خاطره ها محو شوند و فقط نامی از آنها باقی بماند که استان گیلان هم از این قاعده مستثنی نبوده است.
منبع: faraja.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب