مدیر كل میراث تهران به شهرداری منطقه 12 اعلام كرد:
اعلام ممنوعیت تخریب مدرسه قاجاری كاخ در لاله زار
به گزارش فراجا مدیر كل میراث فرهنگی استان تهران در نامه ای به شهردار منطقه ۱۲، هر گونه تخریب و ساخت وساز در ملك واجد ارزش قرار گرفته در كوچه زوارئیان (كاخ) خیابان لاله زار موسوم به «مدرسه كاخ» را ممنوع اعلام نمود.
به گزارش فراجا به نقل از ایسنا، در تنها بن بست ضلع جنوبی كوچه شهید زوارئیان یا همان «كاخ سابق» حدفاصل خیابان های سعدی شمالی و لاله زار نو، مجموعه ای قدیمی با دو بنای شمالی و جنوبی در دو ضلع یك حیاط بزرگ قرار گرفته اند كه بنای شمالی اش در دو طبقه ساخته شده اما سال هاست كل ساختمان بعنوان انبار استفاده می شود.
و سرانجام خبرهایی در خصوص احتمال تخریب بنا به دنبال تخلیه ی آن مطرح شدند، یعنی یكی از قدیمی ترین بناهای مدارس تهران قاجار كه هر چند در لیست آثار ملی به ثبت نرسیده بود اما جزو بناهای واجد ارزش شناخته می شد، به راحتی مجوز تخریب و نوسازی می گرفت!
بنابراین پرهام جانفشان - مدیر كل میراث فرهنگی استان تهران در نامه ای به علی محمد سعادتی - شهردار منطقه ۱۲ تهران، نسبت به پرارزش بودن این بنای تاریخی تاكید و اعلام نمود: با عنایت به انتشار اخباری در خصوص تخریب و نوسازی ملكِ خیابان سعدی شمالی، خیابان زوارئیان پلاك ۶، در رسانه های اجتماعی، موكدا ضمن تاكید بر ارزشمندی تاریخی بنای مذكور، با توجه به شاخصهای معماری و تاریخی و همینطور بعنوان نخستین مدارس تاریخی شهر تهران در دوره قاجار و بجهت حفظ و صیانت از هویت تاریخی شهر تهران، تخریب و نوسازی ملك مذكور ممنوع اعلام می شود.»
رونوشت این نامه هم به شادمهری - مدیر بناها و بافت های تاریخی شهر تهران - ارسال شد.
علی شهیدی - مدرس دانشگاه تهران و دانش آموخته ایران شناسی كه در طول سال های گذشته به واسطه ی علاقه اش روی این بنا پژوهش های میدانی انجام داده -همزمان با روز جهانی موزه و آغاز هفته میراث فرهنگی از احتمال تخریب این خانه اطلاع داده و در گفتگو با ایسنا بنر نصب شده روی دیوارها را آخرِ كار این بنای قدیمی و پرارزش در تنها بخش باقی مانده از بافت لاله زار دانسته بود.
او با بیان این كه متأسفانه از شیوه ساخت مدرسه در دوره های گذشته چیزِ زیادی نمی دانیم، اضافه كرد: «با سرنخی كه كار میدانی از این مدرسه به ما داد، وقتی وارد آن ساختمان می شویم یا از بیرون بنا به نما نگاه می نماییم، مطمئن می شویم كه با یك ساختمان اداری و دولتی روبه رو هستیم. از یك سو نوع ساخت پنجره ها متفاوت می باشد، معمولاً ابعاد پنجره ی خانه ها در طبقات بالا و پایین متفاوت اند اما در این ساختمان یكسان هستند. آن پنجره ها و نرده های زیادی دارد و چیزی كه امروز بعنوان هنر «فرفورژه» مطرح می شود، قبل از آن، در گذشته توسط آهنگرها ساخته می شد.
از جانب دیگر این بنا، دارای یك راه پله بسیار عریض است كه طبقه اول را به طبقه دوم متصل می كند، در حالیكه یك خانه ی مسكونی احتیاج به چنین راه پله ای ندارد اما در فضایی مانند مدرسه و برای تردد دانش آموزان بین كلاس و طبقات معمولاً آن ایجاد می شود. همینطور اتاق تالار مانند در طبقه اول بنا و كمدهای بسیار نفیس چوبی، احتمال این كه این اتاق، دفتر مدیر مدرسه بوده را زیاد می كند.»
وی همینطور با اشاره به احتمال مصادره ای بودن این بنا، افزود: «تا جایی كه می دانم در اوایل انقلاب، آن بنا یك ملك مصادره ای بوده كه مانند دیگر املاك مصادره ای پس از انقلاب، مدتی خانواده های نیازمند در آنها زندگی می كردند و به دولت اجاره ی مختصری می دادند و سرانجام چند سال قبل ظاهراً این بنا در مزایده به فروش می رود و یكی از تجار منطقه با خرید آن، فضا را به انباری تبدیل می كند اما از مدتی قبل نیز، انباری تخلیه شده و به نظر می آید برای تخریب و ساخت احتمالاً یك مجتمع تجاری و اداری در حال آماده شدن است.»
منبع: فراجا
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب